موقع عملیات که می شد هرکه هرچه داشت حاتم بخشی می کرد.

بعضی هم سفارش می کردند که بعد از خودشان این لوازم چه طور بین دوستان تقسیم بشود.

برادری بود که شب عملیات قبل از حرکت گفت:

«گوش کنید، می خواهم وصیت کنم.» بعد با صدای بلند بیان کرد:

اگر شهید شدم پوتین هایم برای فلانی،

زیرپوشم برای تو (من)، ساعتم برای کسی که همیشه با من لج بود

و بالآخره روحم برای خدا و جسمم برای حسین (ع).